کد مطلب:32852
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:16
2- چرا امام علي «عليه السلام » هنگامي كه ابوبكر خلافت را از او غصب نمود سكوت كرد و از مردم كمك نخواست و مردم را به ياري خويش فرا نخواند ؟
در جواب سؤال دوم : مراجعه مي كنيم به« نهج البلاغه » و از خود حضرت جواب را مي شنويم حضرت در خطبه سوم نهج البلاغه بعد از معرفي جايگاه خويش درعلت كناره گيري چنين مي فرمايند : « در اين انديشه بودم كه آيا با دست تنها براي گرفتن حق خود به پاخيزم يا در اين محيط خفقان زا و تاريكي كه بوجود آورده اند صبر پيشه سازم ؟ كه سران را اندوهيگين نگه ميدارد پس از ارزيابي درست , صبر و برد باري را خردمندانه تر ديدم . پس صبر كردم در حالي كه گويا خار در چشم و استخوان در گلوي من مانده بود و با ديدگان خود مي نگريستم كه ميراث مرا به غارت مي برند .
درخطبه 26 نهج البلاغه چنين مي فرمايند :
پس از وفات پيامبر و بي وفائي ياران به اطراف خود نگاه كرده ياوري جزاهل بيت خود نديدم « كه اگر مرا ياري كنند كشته خواهند شد » پس به مرگ آن رضايت ندادم چشم پر از خار و خاشاك فرو بستم و با گلوئي كه استخوان شكسته در آن گير كرده بود و جام تلخ حوادث را نوشيدم و خشم خويش فرو خوردم و بر نوشيدن جام تلخ تر از گياه «حنظل» شكيبائي نمودم .
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.